Strategie narodowe - Holandia
Holenderski program na rzecz gospodarki cyrkularnej ma na celu pełne wdrożenie cyrkularności w tym kraju do 2050 roku. Celem przejściowym jest zaś redukcja użycia surowców pierwotnych (minerałów, kopalin i metali ) o połowę do 2030 roku. Oznacza to, że do 2050 r. surowce będą wykorzystywane efektywnie bez żadnych szkodliwych emisji do środowiska. W przypadku, gdy konieczne będzie wykorzystanie z surowców pierwotnych zostaną one uzyskane w sposób zrównoważony tak aby całkowicie zlikwidować ich negatywne skutki dla środowiska i społeczeństwa. Produkty i materiały będą zaprojektowane w taki sposób, aby można je było ponownie wykorzystaćmaksymalizując ich wartość w obiegu gospodarczym.
Realizacja tych celów opiera się na trzech podstawowych filarach:
- Surowce w istniejących łańcuchach dostaw są wykorzystywane optymalnie.
Wzrost produktywności surowców będzie prowadził do zmniejszenia zapotrzebowanie na nie w istniejących łańcuchach dostaw. - W przypadkach, w których potrzebne są surowce pierwotne, surowce kopalne, kluczowe i produkowane w sposób niezrównoważony zastępuje się produkowanymi w sposób zrównoważony, odnawialnymi i ogólnie dostępnymi.
Oprócz biomasy, ogólnie dostępne surowce to te, których środowisko naturalne potrzebuje do życia (żelazo, krzem, węgiel, magnez, sód, potas, wapń, azot, tlen, fosfor, siarka, wodór). Wykorzystanie ich pozwala na ograniczenie negatywnych skutków ekologicznych, przygotowanie gospodarki na kolejne lata i uniezależnienie jej od importu surowców kopalnych. - Opracowywane są nowe metody produkcji, projektowane są nowe produkty, promowane są nowe sposoby konsumpcji.
Prowadzi to do wytworzenia nowych łańcuchów dostaw, które dają dodatkowy bodziec do spełnienia podstawowych celów strategii.
Proces przejścia gospodarki holenderskiej z modelu linearnego do cyrkularnego
Wyznaczonych zostało pięć obszarów interwencji, w których rząd wpływa na transformacje w kierunku gospodarki cyrkularnej:
powinno umożliwić testowanie nowych technologii redukując przy tym poziom ryzyka dla środowiska, gospodarki i społeczeństwa do minimum. Ustawodawstwo może również służyć jako bodziec do innowacji. Stopniowo zwiększając standardy, na przykład, pełnej cyrkularności w odniesieniu do emisji do środowiska, firmy będą zmuszone wprowadzać innowacje i wykorzystywać zrównoważone materiały i technologie.
mają na celu rozwiązanie problemu niedoskonałości rynku i zachęcania go do transformacji w kierunku gospodarki o obiegu zamkniętym przez ukierunkowane zachęty cenowe i przepisy. Ta interwencja ma na celu promowanie popytu na recyklaty i materiały oparte na biotechnologii, w celu stymulowania innowacji cyrkularnych i wspierania implementacji cyrkularnych modeli biznesowych, a tym samym wzmacnianie krajowych i międzynarodowych rynków zbytu dla tego rodzaju surowców.
Inwestycje w cyrkularne produkty i usługi różnią się od tych wytworzonych w liniowym modelu gospodarczym profilem ryzyka, różnymi okresami amortyzacji i stosunkiem kosztów do korzyści. Dlatego istnieje zapotrzebowanie na szczegółowy wgląd w możliwe korzyści wsparcia cyrkularnych modeli biznesowych, co w kolejnym kroku może prowadzić do zwiększenia skali ich finansowania.
rozwój nauki oraz upowszechnienie i wymiana wiedzy są niezbędne dla przejścia do modelu obiegu zamkniętego. Cel interwencji polega na dostarczeniu wiedzy do podmiotów, które odgrywają centralną rolę w społeczeństwie i gospodarce aby wspierać osiągnięcie trzech strategicznych celów tego programu.
w celu wdrożenia gospodarki o obiegu zamkniętym w Holandii, istotne jest, aby podobna transformacja miała również miejsce na poziomie europejskim i globalnym. Łańcuchy wartości i przepływy odpadów mają charakter międzynarodowy i chociaż używanie lub konsumpcja może mieć miejsce w Holandii lub UE w wielu wypadkach wykorzystane produkty lub materiały nie trafiają do Holandii. Ma to szczególne znaczenie obecnie, kiedy prawne i ekonomiczne warunki produkcji i konsumpcji ustanawiane są na poziomie europejskim a holenderskie przedsiębiorstwa coraz częściej działają w skali międzynarodowej. Dlatego sukces holenderskiej strategii dotyczącej gospodarki o obiegu zamkniętym wymaga działań na kilku poziomach. Na poziomie unijnym należy wspierać wprowadzanie ram prawnych i ekonomicznych, odpowiednich warunków i zachęt, aby wdrożenie ich na poziomie krajowym mogło być możliwie skuteczne. Jednocześnie konieczne jest zrozumienie jaki wpływ wprowadzenie gospodarki o obiegu zamkniętym w Holandii i UE może mieć na inne kraje, w szczególności te o niskim dochodzie.
Wielostronna współpraca skoncentrowana na wzajemnych oddziaływaniach dodatkowo wzmacnia działanie powyższych obszarów interwencji. Faza przejścia między dwoma modelami gospodarki również odgrywa rolę w doborze odpowiednich obszarów interwencji.
Program koncentruje się na pięciu priorytetach, które są ważne dla holenderskiej gospodarki, mają duży wpływ na środowisko, cechują się już istniejącą energią społeczną nakierowaną na przejście do modelu gospodarki cyrkularnej, odpowiadają priorytetom wyznaczonym przez Komisję Europejską.
Te pięć priorytetów to:
- Biomasa i żywność
- Tworzywa sztuczne
- Przemysł wytwórczy
- Sektor budowlany
- Dobra konsumpcyjne
Opracowano cele strategiczne dla każdego priorytetu w postaci konkretnych dążeń. W ten sposób Każdy priorytet ma własną dynamikę, interesariuszy i regulacje. Dlatego podejście jest zróżnicowane dla każdego z nich.
Biomasa i żywność
- Optymalizacja wykorzystania biomasy i żywności poprzez zamykanie obiegu. Wszystkie surowce, półprodukty i produkty muszą pozostawać w obiegu gospodarczym tak długo jak to możliwe, wykorzystując w jak największym stopniu wartość produktów. To wymaga optymalizacji wykorzystania biomasy, między innymi poprzez zwalczanie marnotrawienia żywności, zrównoważone stosowanie nawozów i efektywne spalanie.
- Ograniczenie wykorzystania i zastąpienie zasobów kopalnych przez zrównoważoną produkcję biomasy.
- Opracowywanie i wdrażanie nowych metod produkcji i konsumpcji prowadzące do ulepszeń w procesie wykorzystywania biomasy i żywności.
Tworzywa sztuczne
- Wyroby z tworzyw sztucznych powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby umożliwiać ponowne użycie i recykling zachowując możliwie wysoką wartość w obiegu gospodarczym.
- Materiały z tworzyw sztucznych są wykorzystywane w łańcuchach wartości możliwie optymalnie, co doprowadzi do redukcji zapotrzebowania na surowce i zapobiegania "wycieków" w systemie.
- Optymalizacja ponownego wykorzystania tworzywa sztucznego, poprzez zastosowanie na dużą skalę plastikowych recyklatów i innowacyjnych tworzywa sztuczne (także biodegradowalnych).
Przemysł wytwórczy
- Przejście od kluczowych surowców, takich jak metale i minerały, do surowców ogólnie dostępnych.
- Zwiększenie wydajności i skali ponownego wykorzystanie metali i minerałów na wszystkich etapach odpowiednich łańcuchów wartości.
- Opracowywanie nowych sposobów wytwarzania / konsumpcji.
- Wzrost popytu publicznego i prywatnego na produkty i usługi cyrkularne.
- Przejście z surowców kopalnych na odnawialne.
Sektor budowlany
- Sektor budowlany powinien wykorzystywać (głównie) surowce i materiały odnawialne.
- Optymalizacja wykorzystania materiałów w całym cyklu życia budynku (zachowanie wartości, oszczędność kosztów, maksymalizacja możliwości ponownego wykorzystania, mniejszy wpływ na środowisko).
- Minimalizacja emisji CO2 przez sektor budowlany, w fazie budowy, jak i eksploatacji.
- Proaktywne reagowanie na zmiany w społeczeństwie, a także zapotrzebowanie sektora prywatnego i konsumentów.
Dobra konsumpcyjne
- Do 2020 r. roczna ilość odpadów resztkowych gospodarstw domowych będzie wynosić maksymalnie 100 kg na mieszkańca; do 2025 r. maksymalnie 30 kg na mieszkańca.
- Do 2022 r. ilość odpadów resztkowych przedsiębiorstw, organizacji i administracji, analogicznych do pochodzących z gospodarstw domowych zmniejszy się o połowę (w porównaniu do 2012 r.).
- Do 2025 r. obywatele i przedsiębiorstwa będą wykorzystywać towary konsumpcyjne w taki sposób, aby umożliwić im pozostanie w obiegu gospodarczym.